DELFT – ‘Wie goed genoeg is, is oud genoeg’, moet Marcel de Letter afgelopen zomer gedacht hebben toen hij eerstejaars A-junior Mark Jongste bij het eerste elftal van Wippolder haalde. De Letter zal tot op heden geen moment spijt gehad hebben van zijn keuze.
Jongste is met zijn 17 jaar de jongste van de selectie op sportpark De Pauwmolen, maar hij is, op de nummer 10-positie wel al bepalend voor het spel bij Wippolder. “Ik vind het zelf wel best bijzonder dat ik nu al bij het eerste elftal zit. Zelf wilde ik vanuit de B1 de stap naar de fysiek zware senioren wel al maken; ook de trainer leek het een goed idee. Ik kreeg de tijd me te bewijzen en dat is me blijkbaar gelukt.”
Jongste begon het seizoen als controlerende middenvelder, maar werd door De Letter al snel naar voren geschoven, waardoor hij de spil is in het aanvalsspel van Wippolder. “Daarbij moet ik het vooral van mijn trap hebben. Mijn specialiteit is dan ook om het spel open te draaien door de bal over lange afstand te verplaatsen. Verder pik ik met vrije trappen en afstandsschoten ook zo mijn goaltjes mee. Het is niet zo dat ik er vaak op train, maar het gaat me wel goed af. Al met al gaat het best lekker in mijn eerste seizoen bij de senioren.”
Dat geldt niet alleen voor Jongste; heel Wippolder presteert de laatste weken erg goed. Zo werd er afgelopen zondag met 0-2 gewonnen bij stadsgenoot Taurus. “We hebben een wat stroeve start van het seizoen gehad, maar we pakken het de laatste tijd aardig op. We hebben een jong team en moesten aan het begin van het seizoen op elkaar ingespeeld raken. Inmiddels gaat dat steeds beter en dat is terug te zien aan de resultaten.”
Uit een talrijk voetbalgeslacht komt de student Sport en Bewegen aan ROC Mondriaan niet. “Ik ben thuis eigenlijk de enige die voetbalt. Ik speel nu zo’n negen jaar bij Wippolder. Daarvoor heb ik bij MVV’27 in Maasland gevoetbald, maar door een verhuizing kwam ik bij Wippolder terecht en dat bevalt me goed. Ik speel nu mijn wedstrijden in het eerste en bij de 16-23 selectie. Op sommige momenten is dat in combinatie met de fysieke inspanningen bij mijn studie wel zwaar, maar ik zorg wel dat ik ook genoeg tijd heb om te rusten.”
‘AL NA DRIE WEDSTRIJDEN ZAT IK MET MIJN BEEN IN HET GIPS’
Dat Jongste kan voetballen, werd in de verschillende jeugdelftallen wel duidelijk. Tijdens zijn tweede jaar in de B-junioren was hij gedurende de competitie verantwoordelijk voor dertig van de negendertig doelpunten van zijn elftal. “Ik durfde het wel aan om bij het eerste aan te sluiten en uiteindelijk blijkt dat me goed af te gaan, al was het in het begin wel even wennen. Het belangrijkste verschil is dat je, zeker als je een voetballende ploeg hebt zoals wij die hebben, wat sneller moet handelen. Dat heb ik geweten, want al na drie wedstrijden, zat ik met mijn been in het gips. Je merkt dat de tegenstanders sowieso wel erg fysiek zijn.”
Jongste zit helemaal op zijn plek bij de selectie van Wippolder en dat komt niet in de minste plaats door zijn trainer, Marcel de Letter. “Ik vind hem een goede trainer. Hij heeft vertrouwen in me en doet ook zijn best om een betere voetballer van me te maken. Zo maakte ik pas een fout, waaruit een doelpunt van de tegenstander viel. Op dat moment nam hij me apart en wist heel goed duidelijk te maken hoe ik het de volgende keer beter moet doen. Daarnaast is het heel fijn dat hij me het vertrouwen geeft om met Mick Huijnen en Kevin van Oudenaarde het middenveld te vormen. Dat is voor mij heel belangrijk.”
De jonge middenvelder hoopt dit seizoen met Wippolder hoge ogen te gooien in de competitie. “Ik denk dat we gewoon kampioen kunnen worden. Of ik al bezig ben met een vertrek naar een hoger spelende club? Absoluut niet. Ik wil nog wel een jaar of drie bij Wippolder spelen. Wat daarna komt, kunnen we altijd nog bekijken; ik ben tenslotte pas zeventien.”
Bron: Delft op Zondag, uitgave week 48 (01 december 2013) – Tekst: Alphons de Wit jr.